
Մասնավորապես, Սարոյանի մանկությունն անց է կացել որբանոցում: Այդ տարիները լուրջ հետք են թողել հեղինակի ներաշխարհի վրա, ինչից նա չի կարողացել ձերբազատվել ողջ կյանքի ընթացքում: Որբանոցի տխուր և միօրինակ կյանքն ու այդ պայմաններում լույսի շողի առկայության կարևորության մասին է պատմում “Օդապարուկը”:
Այս փաստը և ընտանիքից կտրված լինելու, երբեք սեփական, ապահովված ընտանիքում ապրելու հնարավորություն չունենալու երևույթները հիմք են ծառայել նրա հաջորդ աշխատանքին` վերաբերմունքը ընտանիքի և ընդհանրապես, գերդաստանի նկատմամբ սարոյանական մանուկ և արկածախնդիր ոգու աչքերով:
Բաժին կարելի է այցելել այստեղից:
Комментариев нет:
Отправить комментарий